Maandagmorgen om half negen krijg ik een melding op mijn telefoon. You’ve got mail. Mijn contactpersoon van een training van afgelopen week:
“Iedereen hier heeft de training ook als erg goed en prettig ervaren, dus dat is een compliment voor jou. Je hebt ervoor gezorgd dat het goed vol te houden was (na al een intensieve ochtend) en de mensen enthousiast gehouden/ gemaakt voor het systeem. Dus dank namens ons team!”
Zo, dat is lekker aan je week beginnen! En het was inderdaad nog maar het begin…
Dinsdag mag ik in Eindhoven een workshop verzorgen op De Rooi Pannen. Aan het begin van mijn workshop zitten 15 MBO-docenten me aan te kijken met een blik die lijkt te zeggen: “Nou, laat het maar eens zien en horen dan.” Licht sceptisch en kritisch over het onderwerp gaan ze de workshop in. Het is moeilijk uit te leggen wat er vervolgens gebeurde. Er “ontstond” iets.
Zojuist ontving ik een mail over deze workshop. Mijn contactpersoon stuurt: “Echt van meerwaarde en de collega’s zijn er echt op “aan” gegaan.” en “Zeer nuttig en inspirerend zijn de letterlijke woorden die ik terugkreeg.”
Met een grote glimlach op mijn gezicht een een lekker flesje wijn onder mijn arm loop ik na deze workshop terug naar de auto.
Woensdagochtend vertrek ik richting Limburg. Ik start de auto en hoor:
“Kom ik nog thuis of blijf ik slapen?
Zo zijn er nog wel duizend vragen
Ik heb mijn ondеrgoed, mijn tandenborstel
Luchtjе en mijn lader
Want waarschijnlijk blijf ik slapen”
Nou, dat klopt dus…
Vorige week schreef ik dat ik met de trein richting NOT zou gaan (Kedeng, kedeng), maar dat liep even anders.
Nieuw plan: woensdag training voor Cito in Maastricht en donderdag dezelfde training op een andere school in Puth. Waar? Puth! Dat ligt naast Sweikhuizen. Weet je het dan? Nee? Ik ook niet, ik moest het ook opzoeken…
Het ligt tussen Geleen en Brunssum/Heerlen. Kortom, ook Zuid-Limburg. Dus maar een overnachting geboekt via AirBnB.
Woensdag ben ik om half een in Maastricht voor de eerste training. Een fijne training, met een kritisch team in een prachtig oud schoolgebouw in het centrum. Om half vijf loop ik de school uit, zo het Vrijthof op. Ik breng een bezoek aan de prachtige boekhandel Dominicanen waar ik de autobiografie van Bono (U2) koop.
Vervolgens rijdt ik naar mijn prachtige B&B ’t Durspshuuske in Merkelbeek. Ik kijk wat tv en lees in mijn nieuwe boek. Tevreden val ik in slaap.
‘s Morgens word ik wakker en rondom mijn B&B wordt gewerkt. De radio knalt er ‘s morgens om 9 uur uit:
“En ja
Ons moeder zeej nog
Doe da nou nie
Maar ik dee het toch
Ja, ik weet het, ze zeej het
Want wat dacht ik toen
Wa is het soms leuk
Om iets fout te doen”
Mijn plannen voor de dag passen daar wel bij. Ik ben namelijk van plan om vandaag maar eens lekker te gaan wandelen, de natuur in te gaan en (zoals vorige week al omschreven) alleen te zijn om alleen te zijn. En dat voelt altijd een beetje als spijbelen… Maar het is niet fout en ons moeder heeft er nog nooit iets over gezegd, dus ik doe het gewoon.
Om 10 uur sta ik in Wildpark Gangelt. Ik ben de enige… Heerlijk. Ik wandel en praat wat met de dieren. Ik geniet. Van de stilte, het kneuterige karakter van het wildpark, de prachtige dieren en de kou. Om 12 uur heb ik het park echt wel gezien en ik rijdt naar de Brunssummerheide. Ik haal lunch bij een supermarkt en nuttig die terwijl ik over de heide loop.
Ik rijdt op mijn gemak naar Puth en tref wederom een heerlijk kritisch, geïnteresseerd team voor een Cito-training. Om 18.00 uur zijn we klaar en loop ik moe, maar voldaan naar de auto. De
terugreis vliegt voorbij.
“It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day”
Vandaag. Overleg, les Mediabegrip maken en administratieve taken. Ik ontvang een positieve review via AirBNB, ik blijk een “nette spontane gast!” Ik heb “het verblijf keurig achtergelaten.” En ik ben “altijd weer welkom!” Toch fijn. Ik schrijf ook een positieve review over de B&B, want het was oprecht een prachtige locatie en een hele fijne ontvangst.
Ik ontvang een email van de school in Puth: “Het was een prettige middag na een hele dag werken, jouw uitleg was heel duidelijk én ook nog eens amusant!”
Nou, zo kannie wel weer!
Ik word er bijna verlegen van… maar ben er vooral trots op en blij mee. Het geeft me het gevoel dat ik een wezenlijke bijdrage heb kunnen leveren bij deze scholen en mensen. En daar doe ik het toch voor!
“Left a good job in the city (ja, dat is al weer een jaar geleden…)
working for the man every night and day (ehh, nou, niet voor The Man en ook niet night and day, hoor.)
And I never lost one minute of sleeping
Worrying bout the way things might have been (toen ik de knoop had doorgehakt toen, sliep ik inderdaad weer)
Big wheels keep on turning (we gaan vooruit! Ik ben onderweg!)
Proud Barry keeps on burning (I’m on fire! Lekker bezig, trotse Barry.)
Rollin', rollin', rollin'on the river” (Lekker met de stroom mee! En af en toe ook lekker tegen de stroom in!)
