Samen kom je verder

Vrijdagmiddag 10 juni ongeveer half vier. Een vierdaagse werkweek, maar wat een afwisseling!

Een heerlijke dag voor de Programmeerschool, maar daarover later meer.

Aan de slag met Leslinq, met hulp op afstand van en fijn overleg met de altijd enthousiaste Chris. 

Overleg met Tiny over de Reis om de Wereld Junior, waarbij we weer stappen maken.

Een lekkere workshop ICT aan de leerkrachtondersteuners in opleiding voor Avans+ met een enthousiaste groep Rotterdamse dames.

En veel en prettig overleg met Ivo over de toekomst van Educademy.nl die steeds meer vorm krijgt.

Vandaag denk ik terug aan vorige week, het bericht van Ivo op LinkedIn en het mooie voorbeeld dat ik deze week live mocht ervaren.

Vorige week schreef ik al over het in gesprek gaan met ouders op school. Toen ging dat over gamen. Nu wil ik daar in een andere context toch eens over door. Deze week maakte ik namelijk een perfect voorbeeld mee van ouderbetrokkenheid.

Het is dinsdagmiddag en ik ben op een basisschool in Woerden. Op deze school heb ik voor De Programmeerschool 7 dagen les mogen geven aan de leukste groep van de school. Twee weken geleden heb ik de leerlingen een uitnodiging voor hun ouders meegegeven. Op de laatste dag van de reeks worden alle ouders uitgenodigd om te komen kijken wat hun kinderen gedaan hebben tijdens de lessen. 

Het eerste wat er toen gebeurde, was een mentaliteitsverandering bij de leerlingen. Er werd even een stapje extra gezet. “Als mijn ouders komen kijken, dan moet het wel extra goed zijn.” Vorige projecten werden nog eens bekeken en eventueel bijgewerkt, zodat ze “ouderproof” waren. Vele vragen om pauzes binnen te mogen blijven om nog even wat verder af te maken. Dit ging door tot het moment dan eindelijk daar was. De motivatie schoot omhoog.

Dinsdagmiddag 7 juni half 2. Vanaf kwart voor 2 zijn de ouders uitgenodigd. Ik heb geen idee wat ik mag verwachten. Ik heb wel eens op een inloopmiddag meegemaakt dat er  2 ouders kwamen. Veel scholen vragen zich af hoe ze voor ouderavonden meer ouders kunnen trekken. Scholen van 500 leerlingen, waarvan alle ouders uitgenodigd zijn, waar er 40 komen. Mijn ervaring kleurt mijn verwachting en ik weet het gewoon niet. In deze klas zitten 27 leerlingen, als er van 10 de ouders komen is het veel, denk ik nog. Wat doe ik met al die leerlingen waarvan de ouders er straks niet zijn? (Hope for the best, prepare for the worst…)

Mijn verwachting wordt echter ruimschoots overtroffen. Om precies kwart voor 2 loopt de gang vol, het lokaal vult zich en ik sta ineens voor een groep van zeker 50 a 60 personen. Van zeker 23 leerlingen zijn een of meerdere ouders aanwezig. Er zijn zelfs een aantal oma’s bij! Ik heet iedereen welkom en vertel kort wat wij in de lessen gedaan hebben en wat daar de achtergrond bij is. Ongeduldig schuiven de leerlingen op hun stoelen. Ze willen laten zien wat ze gedaan hebben. Ze zijn trots op wat ze bereikt hebben. Ze kunnen niet wachten om o.a. de zelfgemaakte website en quiz aan hun ouders te laten zien. Ik houd het kort en laat de leerlingen hun producten in de etalage zetten. Glimmend van trots. Vaders en moeders (en oma’s) die glunderend de resultaten van hun kinderen (en die van de anderen, ook bij die 4 leerlingen van wie helaas geen ouder aanwezig is) bekijken. Ze zijn met hun kind in gesprek. Waarom heb je dit zo gemaakt? Hoe deed je dat? Prachtig om te zien. 

Ik roep de directrice van de school erbij. “Kom eens kijken, dit is niet normaal wat hier gebeurt.” Totaal niet verbaasd kijkt ze het lokaal in. “Oh, dit is wel normaal, hoor, hier.” Wees daar trots op, vind het niet normaal! Het is geweldig! 

Ouders hebben op deze school blijkbaar het gevoel welkom te zijn, thuis te zijn. Dat doet je onderwijs en de resultaten van de leerlingen goed! Uit onderzoek blijkt namelijk dat wat ouders doen en laten rondom de opleiding van hun kind(eren), de meeste invloed heeft op de leerresultaten (Radboud Universiteit, Prof. E. Denessen).

Maak daar gebruik van. Geef ouderbetrokkenheid een mooie plaats, haal de ouders binnen (Niet “ik vond die corona periode wel lekker, bleven die ouders ten minste buiten” zoals ik ooit een collega hoorde zeggen) en werk bijvoorbeeld met een digitaal portfolio, zodat leerlingen trots hun werk kunnen tonen (Schoolpoort is hiervan trouwens een heel mooi voorbeeld!) en je ouders ook inzicht geeft in de vooruitgang.

Maak ouderbetrokkenheid normaal. Ga in gesprek, laat zien waar je mee bezig bent en organiseer (samen?) activiteiten voor ouders (leuke ouderavond over mediawijsheid bijvoorbeeld…).

Ik vond het fantastisch. Dat heb ik ze verteld ook, trouwens. 

Om kwart over 2 gaat de bel, maar niemand gaat naar huis. Nog even dit kijken, nog even…

Om half drie is iedereen naar huis. Ik sluit de ramen, log uit en pak mijn spullen. Nagenietend rijdt ik naar huis. Heerlijk!