Vrijdagmiddag 13 mei 2022, half vier. Vorige week zat ik mezelf enorm op te vreten en me dik te maken over deze week. Ik zag beren op de weg, die ik gelukkig terug wist te brengen naar varkentjes die ik wel even zou wassen. Nou, ik heb de koe bij de hoorns gevat en heb deze week opgevreten!
Drie dagen gaf ik les voor De Programmeerschool op drie verschillende scholen, waarbij de leerlingen weer zaten te smullen van de verschillende opdrachten, die ze voorgeschoteld kregen.
Sowieso vind ik het altijd leuk om verschillende scholen te bezoeken en op die manier daar een kijkje in de keuken te krijgen. Het is inspirerend om de verschillen te zien en ik houd van de afwisseling. Verandering van spijs doet eten…
Op een van de scholen had ik het met de leerlingen over verschillende webwinkels. Ze bedachten daarna zelf hun eigen webwinkel en ontwierpen de website via Google Sites. Dikke pret! Logo’s werden ontworpen, teksten geschreven en er werd nagedacht over prijzen en kortingen. Op die manier werkten ze onbewust aan hun rekenvaardigheid, taalvaardigheid en digitale vaardigheid. Ze waren enthousiast, want de opdracht bood vrijheid en eigen input. Een “echt” probleem zelf oplossen, dat is het hele eieren eten. Ik loop er als leerkracht tussendoor en geef ze tips en ruimte, help ze op weg en samen brouwen we er zo iets heel moois van. Ze zijn teleurgesteld als de tijd om is, ze willen geen pauze, geen tijd om te eten, maar door. Het smaakt naar meer!
Maar de kers op de taart was toch wel het overleg met het team van Educademy.nl. Op een prachtige locatie kwamen we bij elkaar om onze menukaart met ons assortiment aan trainingen te bespreken, op te stellen, uit te breiden en te verversen. Op het terras van De Fazant in Ulvenhout (het is daar gouden Janus in de vetpot, overigens. Wow!) ontmoeten we elkaar in de blakende zon. Onder het genot van een hapje en een drankje krijgt onze menukaart vorm. Het wordt een omvangrijke kaart. Maar wel met prachtige, verse ingrediënten en goed uitgedachte recepten. Welke gerechten komen er op onze kaart? Dat is vandaag de hamvraag.
Met dit team zijn we volgens mij ook echt met onze neus in de boter gevallen. We schenken klare wijn en er zit nog heel wat onder de kurk. Ik zie voorlopig geen bedreigingen die roet in het eten kunnen gooien.
We draaien in onze bijeenkomst niet om de hete brij heen en een van ons maakt de opmerking: “Laten we nu maar zoveel mogelijk op de kaart zetten, afslanken kan altijd nog.” Ik schiet in de lach en antwoord: “Gelukkig maar!” met een blik op mijn omvangrijke middensectie.
Afslanken kan inderdaad altijd nog, maar afslanken is een proces. Niet makkelijk, weet ik uit ervaring. Afslanken is focus aanbrengen. Dingen laten, die in je systeem zitten. Veranderingen aanbrengen in je routine. Als je dat doet, komt het dik in orde! Soms betekent dat even door de zure appel heen bijten. Geen dingen doen waar je geen kaas van hebt gegeten. Maar wat er dan overblijft, is om van te watertanden.
Vandaag werk ik thuis. Ik bereid me voor op de week die komen gaat en kom bij van deze mooie maar drukke week.
Het is tijd om bij te tanken. Wat ik uit kan stellen, stel ik uit. Het eet geen brood en wat in het vat zit, verzuurt niet.
De koek is op, maar ik ben dik tevreden.
